اروپا دیگر نمیتواند چشمبسته به امریکا تکیه کند زیرا تضمینهای امنیتی واشنگتن قطعی نیستند؛ بنابراین راهی جز این ندارد که با ایجاد یک ساختار امنیتی مستقل و اروپامحور، برای خود بازدارنگی ایجاد کند و در نظم جهانی جایگاهی را به دست آورد. اروپا در نقطه عطفی تاریخی قرار گرفته است. چه «دونالد ترامپ» رئیسجمهور ایالات متحده، «ولودیمیر زلنسکی» رئیسجمهور اوکراین را وادار کند تا توافق صلحی به سود روسیه بپذیرد یا بهطور کامل از جنگ کنار بکشد، رهبران اروپایی دیگر نمیتوانند امریکا را ضامن امنیت خود بدانند. آنها یا میتوانند همچنان به تملق ترامپ و لابیگری در کنگره ادامه دهند تا پیوندهای امنیتی قطع نشود، یا باید برای دفاع از خود برای دوران بدون حمایت واشنگتن، برنامهریزی کنند. مشکل این است که با وجود همه این اقدامات، بهدلیل غیرقابل پیشبینی بودن ترامپ، متحدان اروپایی مطمئن نیستند که او خواستههای تجاری و مالی خود را دوباره تغییر ندهد. از طرف دیگر امریکا اکنون چین را مهمترین تهدید خود میبیند و ممکن است نگاهش به اروپا کاملا تغییر کند. نمونه بارز بیاعتمادی به واشنگتن، نشست چند هفته قبل ترامپ با پوتین در آلاسکا بود. نه آتشبسی برقرار شد، نه تضمین امنیتی برای اوکراین به دست آمد. برعکس، فضای دوستانه دیدار، نزدیکی بیشتر مسکو و واشنگتن را آشکار کرد. اکنون زلنسکی تحت فشار قرار گرفته است تا امتیازات سرزمینی به روسیه بدهد.